Ένα παιδί με γενικές μαθησιακές δύσκολιες θα δούμε να παρουσιάζει ελλείψεις και δυσκολίες σε όλα τα μαθήματα. Αντιθέτως ένα παιδί με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες θα δούμε να παρουσιάζει δυσκολίες σε ένα συγκεκριμένο μαθησιακό τομέα. Δηλαδή στα φιλολογικά να υστερεί ενώ στα άλλα όχι. Οι γενικές μαθησιακές δυσκολίες οφείλονται κυρίως στην χαμηλή ευφυΐα, σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, ψυχολογικά προβλήματα, ανεπαρκή εκπαίδευση κ.τ.λ. Οι ειδικές μαθησιακές έχουν νευρολογική βάση, βιολογική αιτιολογία και προϋποθέτουν τουλάχιστον κανονική ευφυΐα.

Οι πιο άγνωστες ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι:

• Ειδική διαταραχή ανάγνωσης (Δυσλεξία)

• Ειδική διαταραχή ορθογραφίας (Δυσορθογραφια)
• Ειδική διαταραχή αριθμητικών ικανοτήτων (Δυσσαριθμησια)
• Μικτή διαταραχή σχολικών ικανοτήτων

Η διαφορά των δύο μαθησιακών τοποθετείται στο ότι στις γενικές μαθησιακές δύσκολιες το άτομο θα παρουσιάσει ελλείψεις στη μάθηση ως δευτερογενής σύμπτωμα λόγω κάποιας άλλης δυσκολίας ή προ υπάρχουσας διαταραχής.

Και οι δύο κατηγορίες μαθησιακών δυσκολιών χρήζουν έγκαιρης διάγνωσης, ψυχολογικής υποστήριξης τόσο των γονέων όσο και του παιδιού και φυσικά την στενή συνεργασία όλων των εμπλεκομένων (γονέων – εκπαιδευτικών – παιδιού – ειδικών επιστημόνων) με στόχο, όχι την “θεραπεία” αλλά την διαχείριση των δυσκολιών και την εύρεση τρόπων μάθησης σύμφωνα με τις ικανότητες του κάθε ατόμου.